"What we are to our inward vision, and what man appears to be sub speciae aeternitatis, can only be expressed by way
of myth. Myth is more individual and expresses life more precisely than does science."
Carl Gustav Jung

Κυριακή 7 Αυγούστου 2016

Άγνωστες Μυστικές Εταιρίες

Άγνωστες Μυστικές Εταιρίες
του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*
Σε ολόκληρη την ιστορία υπήρξαν πολλές μυστικές εταιρίες και θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με αυτές για το πώς οι ελίτ καθοδηγούν τις επιχειρήσεις και τα σχέδιά τους από σκοτεινά κέντρα και, το κυριότερο, εξασκούν μια ισχυρή απόκρυφη επιρροή πάνω στην κουλτούρα μας και την ζωή μας.
Είναι πολυσυζητημένες οι δράσεις των Μασόνων, των Ροδόσταυρων, των Ιησουϊτών, του Opus Dei και των Σιωνιστών, ή, τα τελευταία χρόνια, των Skull and Bones, γνωστών και ως «Κόκκαλα», μιας μυστικής εταιρίας που έχει τις ρίζες της στην ελίτ των τελειόφοιτων φοιτητών του πανεπιστημίου του Γαίηλ, όπως οι Μπους.
Οι εταιρίες αυτές, στα βήματα των Ιλλουμινάτι σε μεγάλο βαθμό, θεωρείται ότι έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στις μεγάλες συνωμοσίες που σκοπό είχαν την ευρωπαϊκή ή παγκόσμια κυριαρχία. Οι Ροδόσταυροι για αιώνες φαίνεται ότι κατάφερναν να κατέχουν μυστικιστικά δόγματα και απόκρυφη δύναμη. Το Ηγουμενείο της Σιών (Priory of Sion), μια μυστική εταιρία-«ομπρέλλα» πολλών οργανώσεων, πιστεύεται ότι συνωμοτεί για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τον ερχομό του απογόνου της Μαγδαληνής ως «μεσσία».
Όμως, πέρα από τις μεγα-συνωμοσίες, ένα σωρό μυστικές οργανώσεις με ακατάληπτους όρκους και εξωτικές κατηχήσεις γεννήθηκαν, γεννιούνται και δρουν κάτω από τα μάτια μας. Πολιτικές, θρησκευτικές, συντεχνίες για να προστατέψουν τα επαγγελματικά τους μυστικά, ακόμα και εγκληματικές εταιρείες παραμένουν άγνωστες ακόμα στο ευρύ κοινό. Ποιος γνωρίζει, φερ’ ειπείν, τους «Μπεγκουνύ» στην τσαρική Ρωσσία: χριστιανοί αναρχικοί μαζί με δραπέτες των φυλακών, εχθροί του κράτους και της κοινωνίας... που κλέβανε και σκοτώνανε για το τίποτε. Ή, άλλες ειδικές μυστικές εταιρίες, στις οποίες το σεξ είναι ένα από τα βασικά ελατήρια της ίδρυσής τους, είτε από άνδρες που αποφεύγουν τις γυναίκες, είτε από γυναίκες με μητριαρχικές αντιλήψεις, φεμινιστικές, οργιαστικές κ.ά.
Όλοι θυμούνται, για παράδειγμα, τον φαλακρό Άλιστερ Κρόουλυ, τον μάγο με τα «μαγνητικά» μάτια και άνθρωπο της Ιντέλλιτζενς Σέρβις, ή τον Ελληνορώσσο γκουρού Γκουρτζίεφ, αλλά ελάχιστοι ίσως γνωρίζουν την κόμισσα Μαρία ντε Ναγκλόφσκυ, ιδρύτρια και μεγάλη ιέρεια της μυστικής εταιρίας «Θρησκεία του Τρόμου».
Ξέρουμε από την ιστορία για την δράση των ισλαμιστών Ασσασσίνων, που σκότωναν τους Σταυροφόρους, ή, αργότερα, για την Ναπολιτάνικη «Καμόρρα», αλλά αγνοούμε τα πάντα, σχεδόν, για την Ένωση των Πρώσσων Ιπποτών που λέγονταν «Νοαχίτες», οι οποίοι ορκίζονταν στον Φρειδερίκο Μπαρμπαρόσσα ή το Σκωτσέζικο Τάγμα «Τρινιταίρ» ...που έκανε τις συνελεύσεις του την Πανσέληνο.
Κάποιες από αυτές τις οργανώσεις υιοθέτησαν το πρότυπο του εσωτερισμού (διδασκαλία απόκρυφων γνώσεων για μυημένους), ενώ άλλες μπήκαν στον πολιτικό «στίβο» ως παράνομα κοινωνικά και εθνικά κινήματα, όπως οι Δεκεμβριστές στην Ρωσσία.
Άλλες από αυτές, οι πιο άγριες, λειτουργούσαν με κάποιες από τις πιο τρελλές τελετές που έγιναν ποτέ στο όνομα της θρησκείας, όπως οι Ρώσσοι «Skoptsy» τον 18ο αιώνα, που αυτοευνουχίζονταν πιστεύοντας ότι αυτό θα τους εξασφαλίσει την σωτηρία.
Αντίστοιχα, η Κόκκινη Σέκτα (Secte Rouge) –γνωστή και ως Cochon Gris (Γκρίζο Γουρούνι) ή Vinbrindingue- στην Αϊτή την δεκαετία του 1930 ήταν μια μυστική εταιρία που ασκούσε τελετουργικό κανιβαλισμό και τυμβωρυχία. Μια δολοφονική σέκτα, τα μέλη της οποίας συναντιόντουσαν τα βράδυα στα νεκροταφεία και μετείχαν σε μακάβριες τελετές, όπως ανθρωποθυσίες ταξιδιωτών στους οποίους επιτίθεντο για τον σκοπό αυτόν.
Παρακάτω αναφερόμαστε σε μερικές από τις πολλές αυτές οργανώσεις, χωρίς καμμία διάθεση αξιολόγησης ή προκατάληψης για το έργο τους.
Η Μαύρη Χείρα (Black Hand)
Η Μαύρη Χείρα ήταν μια μυστική εταιρία αντι-ιμπεριαλιστών πολιτικών επαναστατών που ξεκίνησε στην Σερβία το 1912. Συγκροτήθηκε ως παραφυάς της Narodna Adbrona, μιας ομάδας που επεδίωκε να ενώσει όλο τον σλαβικό πληθυσμό της Ευρώπης σε μία χώρα. Αυτό απαιτούσε την απόσχιση της Σερβίας από την αυστρο-ουγγρική αυτοκρατορία, που είχε προσαρτήσει την χώρα πριν από μερικά χρόνια. Μ’ αυτό στο μυαλό, η ομάδα άρχισε την αντι-αυστριακή προπαγάνδα και να εκπαιδεύει σαμποτέρ και εκτελεστές προκειμένου να καταστρέψουν την πολιτική τάξη στην επαρχία.
Το τελετουργικό της μυήσεως στην «Μαύρη Χείρα» είχε μια θεατρική σκηνοθεσία λίγο φανφαρόνικη. Τον υποψήφιο συνόδευε ένα παλιό μέλος της οργάνωσης που γινόταν «νονός του» μέσα σε μια αίθουσα σκοτεινή και φωτισμένη με ένα κερί, όπου υπήρχε ένα τραπέζι σκεπασμένο με μαύρο τραπεζομάντιλο. Ο απεσταλμένος της οργάνωσης, όρθιος, έλεγε τον όρκο που ο υποψήφιος επαναλάμβανε λέξη-λέξη.
Μετά την ορκωμοσία, ο «μυητής» άρπαζε τον νεο-μυημένο και τον φιλούσε χωρίς να μιλήσει και έφευγε.
Χρόνια δρούσε «τρομοκρατικά» η «Μαύρη Χείρα» σε συνεχή επαφή με σερβικούς, αλλά και ρωσσικούς κύκλους, με σκοπό να προκαλέσει έναν ευρωπαϊκό πόλεμο.
Το σχέδιό τους ήταν να υποκινήσουν πόλεμο μεταξύ Σερβίας και Αυστρίας, που θα τους έδινε την ευκαιρία να ελευθερώσουν την χώρα τους και να ενώσουν τα διαφορετικά σλαβικά έθνη. Η Μαύρη Χείρα θα είχε ξεχαστεί σήμερα αν δεν υπήρχε η ανάμιξή της σε ένα από τα μεγαλύτερα συμβάντα του 20ου αιώνα. Το 1914 η ομάδα μηχανεύτηκε την δολοφονία του Αυστριακού Αρχιδούκα Φερδινάνδου. Η επιχείρηση βασικά απέτυχε και ολοκληρώθηκε μόνο όταν ένας κουκκουλοφόρος που ονομαζόταν Gavrilo Princip έπεσε πάνω στο αυτοκίνητο του Αρχιδούκα και τον πυροβόλησε θανάσιμα από κοντινή απόσταση. Τα αποτελέσματα της δολοφονίας αυτής στο Σεράγεβο ήταν καταστροφικά. Εντός ημερών, η Αυστρο-Ουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στην Σερβία και στην συνέχεια οι σύμμαχοι και των δύο κρατών συμμετείχαν στην σύγκρουση με αποτέλεσμα η μικρή ρήξη να εξελιχθεί στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι συνέπειες του πολέμου αυτού οδήγησαν τελικά στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που, με την σειρά του, οδήγησε στον Ψυχρό Πόλεμο, πράγμα που έκανε την Μαύρη Χείρα μια από τις δυνάμεις που, κατά περίεργο τρόπο, επηρέασαν καθοριστικά τον 20ο αιώνα.
Οι Fenians
Η Αδελφότητα Fenians ήταν μια ιρλανδική εθνικιστική οργάνωση αφιερωμένη στην απελευθέρωση της Ιρλανδίας από την βρετανική κατοχή. Ιδρύθηκε το 1858 από τον John OMahony. Αυτή η μυστική εταιρία, που είχε ως βάση την Αμερική, ήλπιζε να επιτύχει τους σκοπούς της εισβάλλοντας στον υπό βρετανική κατοχή Καναδά και, θέτοντάς τον υπό ομηρία, ζητούσαν ως αντάλλαγμα για την ελευθερία του την απελευθέρωση της Ιρλανδίας. Το σχέδιό τους μπορεί να ακούγεται μεγαλεπήβολο, αλλά είχε κάποια βάση. Η Αδελφότητα μετρούσε τότε ανάμεσα στα πολυπληθή μέλη της μερικές χιλιάδες άνδρες που είχαν πολεμήσει στον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο και είχε την οικονομική υποστήριξη δεκάδων χιλιάδων Ιρλανδών μεταναστών. Εξοπλισμένοι με στρατιωτική εκπαίδευση καθώς και με πατριωτική αγάπη, οι Fenians επιτέθηκαν στον Καναδά σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις: το 1866, το 1870 και το 1871. Σε κάθε περίπτωση, απωθήθηκαν από καναδικές δυνάμεις εθελοντών με την παρέμβαση και της αμερικανικής κυβέρνησης. Το κίνημα τελικά διαλύθηκε, αλλά ο θρύλος του είναι ακόμα ζωντανός.
Σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς, ο κίνδυνος από τους Fenians ήταν η βασική αιτία για την συγκρότηση της Ομοσπονδίας του Καναδά. Η Αδελφότητα Fenian ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της Fianna, μιας μυθικής, ηρωικής στρατιάς αρχαίων Ιρλανδών πολεμιστών, που αναφέρονται στις πρώιμες μεσαιωνικές ιρλανδικές παραδόσεις.
Οι Fianna αποτελούντο από ακτήμονες νεαρούς άνδρες και γυναίκες και μερικούς νέους αριστοκράτες που τους καθοδηγούσαν.
Η Αδελφότητα P.E.O. (Sisterhood P.E.O.)
Μια γυναικεία οργάνωση με 250.000 μέλη στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, η Αδελφότητα P.E.O. οργανώθηκε στις 21 Ιανουαρίου 1869 για να προσφέρει την δυνατότητα εκπαίδευσης σε όλα τα γυναικεία μέλη της σε ολόκληρο τον κόσμο. Η εταιρεία έχει οργανώσει τοπικά τμήματα (chapters) στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά και είναι γνωστή ως η δεύτερη γυναικεία αδελφότητα που δημιουργήθηκε ποτέ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα τα κεντρικά γραφεία της βρίσκονται στην Αϊόβα του Καναδά. Η Αδελφότητα P.E.O. διατηρεί τους κανόνες μυστικότητάς της ακόμα και μετά την εκστρατεία «Μπορείτε να μιλήσετε για την P.E.O.» που έκανε μετά το 2005.
Κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2014-15, 164 εκλεκτές γυναίκες της Ρ.Ε.Ο. σπούδασαν σε 90 διαφορετικά πανεπιστήμια στις ΗΠΑ.
Οι Ρ.Ε.Ο. έχει τις ρίζες της στην φιλοσοφία και τους θεσμούς της προτεσταντικής σέκτας των Μεθοδιστών, η οποία προώθησε ενεργά τα Δικαιώματα και την Εκπαίδευση των Γυναικών στην Αμερική τον 19ο αιώνα. Το 1966, αυτή η γυναικεία Αδελφότητα είχε 130.000 μέλη κάθε ηλικίας, εθνικότητας, θρησκείας ή μόρφωσης. Το επίσημο σύμβολό της είναι η μαργαρίτα.
Το Τάγμα της Χαιρώνειας (The Order of Chaeronea)
Η Μάχη της Χαιρώνειας το 338 π.Χ. σήμανε την ήττα του Ιερού Λόχου της Θήβας, μια μονάδα πολεμιστών της Αρχαίας Ελλάδας που αποτελείτο από ζευγάρια εταίρων (εραστών). Πολλά χρόνια αργότερα, το 1897, η Χαιρώνεια έδωσε τ’ όνομά της σε μια σχετική αλλά πολύ διαφορετική ομάδα, το Τάγμα της Χαιρώνειας, μια αγγλική πολιτική οργάνωση για ομοφυλόφιλους άνδρες.
Σ’ αυτήν συμμετείχαν πολλοί διακεκριμένοι ομοφυλόφιλοι διανοούμενοι –λέγεται ότι μέλος ήταν και ο Όσκαρ Ουάϊλντ. Η οργάνωση σύντομα εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, δίνοντας την δυνατότητα στα μέλη της να προωθούν τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων μέσα από βιβλία και πολυάριθμες διαλέξεις.
Το Τάγμα της Χαιρώνειας λειτούργησε ως μυστική εταιρία για την καλλιέργεια του ομοφυλοφιλικού ηθικού, πολιτιστικού και πνευματικού κώδικα. Ιδρύθηκε από τον George Cecil Ives το 1897, όταν αυτός συνειδητοποίησε ότι οι ομοφυλόφιλοι, που δεν γινόντουσαν ανοικτά δεκτοί στην βικτωριανή κοινωνία, έπρεπε να έχουν έναν τρόπο υπόγειας επικοινωνίας. Η εταιρία ονομάστηκε από την τοποθεσία της μάχης όπου ο Ιερός Λόχος των Θηβών εξοντώθηκε τελικά το 338 π.Χ. Η οργάνωση καλλιέργησε σε μεγάλο βαθμό την αρχαιοελληνική πνευματικότητα και μυθολογία, αλλά υιοθέτησε και την ομοφυλοφιλική λογοτεχνία της εποχής της.
Δημιουργήθηκε ως ένα κοινωνικό και συγχρόνως βασιζόμενο στις αρχές της αδελφότητας μυστικό τάγμα για άνδρες που αγαπούν άνδρες. Η σχέση αυτή περιελάμβανε ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους, τρανσέξουαλ ακόμα και ετεροφυλόφιλους άνδρες που αγαπούσαν την παράξενη ανδρική οικογένειά τους και τους φίλους τους.
Τόσο οι ομοφυλόφιλοι όσο και οι αμφιφυλόφιλοι άνδρες-μέλη της έπρεπε να φροντίζουν να έχουν σώμα υγιές και γυμνασμένο, στο πνεύμα του ελληνικού ιδεώδους, αλλά θα έπρεπε ταυτόχρονα να σέβονται το ότι η γενετική, ο μεταβολισμός και άλλοι παράγοντες μπορεί να έκαναν την απόκτηση του ιδεώδους αυτού δυσκολότερη για κάποιους.
Το Τάγμα της Ιεράς Χειρός
Αυτή η ομάδα είχε έναν μόνο σκοπό. Τα μέλη της έβαζαν μια μόνο φράση –«it was as if an occult hand had» («ήταν σαν να ένα μυστικιστικό χέρι να είχε»)- σε εφημερίδες και σε άλλες εκδόσεις.
Η ομάδα ξεκίνησε την δράση της όταν ο Joseph Flanders, ρεπόρτερ των Charlotte News, χρησιμοποίησε αθώα την φράση αυτή σε ένα ρεπορτάζ του. Στους φίλους του άρεσε η φράση τόσο πολύ ώστε συνωμότησαν να την αναπαράγουν όσο πιο συχνά γίνεται. Πολύ γρήγορα, και άλλοι ρεπόρτερ και δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο άρχισαν να χρησιμοποιούν την φράση στις δικές τους ιστορίες.
Η συνωμοσία αποκαλύφθηκε τον Ιούλιο του 2004, όταν ο James Fanega, ρεπόρτερ της Chicago Tribune, κατάφερε να εντοπίσει τους «δράστες» και να καταγράψει τις δημοσιεύσεις στις οποίες την είχαν αναπαράξει. Έγραψε τότε: «Για πάνω από δύο γενιές στα ειδησεογραφικά γραφεία σε ολόκληρο τον κόσμο, εμφανιζόταν μια ακατάληπτη, αστεία και μαρτυριάρικη φράση που εξαπλωνόταν όπως το χάχανο σε μια σχολική αίθουσα». Η φράση, όπως έγραφε, αποτελείται από οκτώ λέξεις που αψηφούν την σαφήνεια και είναι τόσο απροσδιόριστη όσο και ο καπνός: «It was as if an occult hand had...».
Ο Janega είπε ότι η φράση «αποκρυφιστικό χέρι» παρεισέφρησε στους New York Times το 1974, και τέσσερις φορές στους Washington Times, από το 1996 μέχρι το 1998. Εμφανίστηκε στους Los Angeles Times οκτώ φορές μεταξύ 1984 και 1999, και στην Boston Globe εννέα φορές από το 1987 μέχρι το 2000. Ταξίδεψε μέχρι την Chicago Tribune to 1996, τρύπωσε στην Washington Post το 1997 και έφθασε μέχρι την Bangkok Post το 2004.
Όμως, η ομάδα επανέκαμψε το 2006, όταν ο ηγέτης της Paul Greenberg και τα ανώτερα στελέχη της ανακοίνωσαν ότι είχαν επιλέξει μια νέα φράση για να συνεχίσουν την παράδοση. Μέχρι τώρα, κανένας δεν κατάφερε να ανακαλύψει την νέα φράση, η οποία, όπως ισχυρίζεται ο Greenberg, έχει ήδη εμφανιστεί σε πολλά γνωστά μέσα ενημέρωσης.
Το Τάγμα του Αγγέλου Παγωνιού (The Order Of The Peacock Angel)
Αυτή η μυστική εταιρία δημιουργήθηκε αρχικά στην Βρετανία την δεκαετία του 1960. Ιδρύθηκε στην βάση αρχαίων θρησκευτικών πεποιθήσεων των Γιεζίντι –της κουρδικής μειονότητας που έχει ταυτιστεί με την λατρεία του Διαβόλου από μουσουλμάνους και χριστιανούς. Η ομάδα ουσιαστικά λάτρευε τον Μελέκ Ταούς, τον Άγγελο Παγώνι, που αναπαρίσταται είτε με το πέτρινο άγαλμα ενός παγωνιού ή από ένα πραγματικό ζωντανό πτηνό.
Τα μέλη πιστεύουν ότι ο Άγγελος Παγώνι έχει την δύναμη να απαντά στις προσευχές και το τιμούν ανάλογα. Ο τόπος συνάντησής τους είναι συνήθως γεμάτος με λατρευτικές εικόνες του Άγγελου Παγωνιού, ο ίδιος ο βωμός είναι τοποθετημένος στην μέση της αίθουσας και περιέχει τα βασικά σύμβολα της λατρείας. Τα μέλη συχνά εκτελούν έναν αργό τελετουργικο χορό γύρω από τον βωμό ενώ εκφράζουν σιωπηλά τις προσευχές τους. Ο χορός βαθμιαία αποκτά έναν φρενήρη ρυθμό όσο ανεβαίνει ο θρησκευτικός πυρετός. Ολοκληρώνεται με μια εκστατική μακαριότητα, με τα μέλη να είναι ικανοποιημένα αφού αισθάνονται ότι είναι πλέον γεμάτα από την θεία δύναμη του Άγγελου Παγωνιού.
Ιππότες του Κολόμβου (Knights of Columbus)
Οι Ιππότες του Κολόμβου είναι το μεγαλύτερο δίκτυο Καθολικών ανδρών και των οικογενειών τους σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχει ιδρυθεί το 1882 και το μεγαλύτερο μέρος του τελετουργικού της οργάνωσης αυτής έχει διαμορφωθεί σύμφωνα με το πρότυπο της Μασονικής Στοάς. Σήμερα έχει πάνω από 11.000 επιτροπές (συμβούλια) σε ολόκληρο τον κόσμο και καυχάται για τις πολιτικές εξασφάλισης που παρέχει στα μέλη της.
Για να δείξουν ότι η αφοσίωση προς την χώρα τους δεν ερχόταν σε αντίθεση με την αφοσίωση στην πίστη τους, τα μέλη της οργάνωσης ανακήρυξαν ως προστάτη τους τον Χριστόφορο Κολόμβο –που είχε αναγνωριστεί ως Καθολικός και τιμάτο ως αυτός που ανακάλυψε την Αμερική. Η Αδελφοσύνη και ο Πατριωτισμός προστέθηκαν στις ιδρυτικές αρχές της Ευσπλαχνίας και της Ενότητας του Τάγματος το 1885 και το 1900 αντίστοιχα.
Ιππότες του Πυθέα (Knights of Pytheas)
Οι Ιπποτες του Πυθέα ήταν η πρώτη οργάνωση αδελφότητας που έλαβε καταστατικό με νόμο του Κογκρέσσου των Ηνωμένων Πολιτειών. Ιδρύθηκε από τον Justus H. Rathbone, ο οποίος εμπνεύστηκε από ένα θεατρικό έργο του Ιρλανδού ποιητή John Barim για τον θρύλο του Δάμωνα και του Πυθέα. Το μέλος πρέπει να είναι τουλάχιστον 18 ετών. Δεν μπορεί να είναι επαγγελματίας παίκτης ούτε να εμπλέκεται με παράνομα ναρκωτικά ή αλκοόλ και πρέπει να πιστεύει στο Ανώτερο Ον.
Η Αγία Βεμ
Η Βεμ (Σάντα Βεμ) ήταν μια σκληρή μυστική εταιρία εκδικητών-εκτελεστών που, γύρω στον 16ο αιώνα, είχε παραπάνω από 100.000 μέλη στην Γερμανική Βεστφαλία. Πρωτοεμφανίστηκε περί τα μέσα του 13ου αιώνα ως μυστικό δικαστήριο.
Την ύπαρξή της αποκάλυψε το μυθιστόρημα του Γουώλτερ Σκωτ «Η Αγία Βεμ», ή αλλιώς «Η Άννα Γκαϊερστάϊν», όπου περιγράφεται μια αγαθοποιός συμμορία, η οποία προστατεύει τους φτωχούς αγρότες από την ληστεία των «ευγενών». Η ιεραρχία της είχε τρεις βαθμούς. Τους Σουλχέρρεν (άρχοντες), τους Φράϊσοφεν (δικαστές) και τους Φρονμπότεν (τους εκτελεστές).
Έκανε δημόσιες δίκες (Φράϊστουλ) και μυστικές (Χάϊμλιχες Γκερίχτ), όπου ο κατηγορούμενος είχε τρεις ημέρες καιρό να υπερασπιστεί με αποδείξεις την ζωή του. Τα μέλη της Βεμ ήταν ανώτεροι δικαστικοί και εκλεκτοί πολίτες του λαού, που ανήκαν στα λαϊκά στρώματα και τις τάξεις των εμπόρων και αστών, όχι όμως κληρονομικά ευγενείς. Η δικαιοσύνη απεδίδετο εν ονόματι της κοινότητας και έφτανε μέχρι και την κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας».
Μια σύντομη αναβίωση της «Βεμ» επιχειρήθηκε από τα Ες-Ες στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου εναντίον των συμμάχων που είχαν καταλάβει την Γερμανία, ιδίως των Ρώσσων. Το πνεύμα της επέζησε μέχρι την δεκαετία του 1970 μέσα στις οργανώσεις των ανταρτών πόλεων στην Γερμανία.
Η Εταιρία της Λεοπάρδαλης (The Leopard Society)
Η Αφρική αποτέλεσε –και συνεχίζει να αποτελεί- εστία πολλών μυστικών οργανώσεων, όπως η οργάνωση των Ανθρώπων-Λεοπαρδάλεων, με μαγικο-εσωτερικό χαρακτήρα.
Παρ’ όλο που είχε οπαδούς σε πολλές χώρες της υποσαχάριας Αφρικής κατά την δεκαετία του ‘30, η μακραίωνη αιμοδιψής Εταιρία της Λεοπάρδαλης ανθούσε κυρίως στα κράτη της Δυτικής Αφρικής όπως η Νιγηρία και η Σιέρρα Λεόνε. Τα μέλη της σέκτας αυτής μετείχαν σε τελετουργικές ανθρωποθυσίες και κανιβαλισμό. Ντυμένοι με δέρμα λεοπάρδαλης και οπλισμένοι με κοφτερά μεταλλικά νύχια και δόντια, μπορούσαν να στήσουν ενέδρα και να κτυπήσουν μέχρι θανάτου το ανυποψίαστο θύμα τους. Μετά, οι άνθρωποι-λεοπαρδάλεις συνέλεγαν το αίμα του θύματος και το χρησιμοποιούσαν για να κάνουν ένα φίλτρο που πίστευαν ότι θα τους δώσει υπερφυσικές δυνάμεις.
Μετά από μια σειρά εκκαθαρίσεων μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι αποικιοκρατικές αρχές στην Σιέρρα Λεόνε και την Νιγηρία νόμιζαν ότι είχαν καταστείλει αποφασιστικά την σέκτα. Η Εταιρία της Λεοπάρδαλης ξανασήκωσε το κεφάλι της μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, συνδεόμενη και με το φυλετικό κίνημα των Μάου Μάου, που έδρασε ενάντια στην αγγλική αποικιοκρατία στην Κένυα την δεκαετία του ‘50. Οι ντόπιοι αρνούντο να δώσουν οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με την σέκτα επειδή πίστευαν ότι οι άνθρωποι-λεοπαρδάλεις ήταν άτρωτοι. Μόνο αφ’ ότου οι αρχές κατόρθωσαν να σκοτώσουν ένα μέλος το 1948 βρέθηκαν κάποιοι μάρτυρες και εκδήλωσαν την επιθυμία τους να βοηθήσουν.
Αυτό το «ρήγμα» επέτρεψε στις αρχές να βρουν το κρησφύγετο της σέκτας, να συλλάβουν και να φυλακίσουν 34 στελέχη της και να κρεμάσουν άλλα 39. Για να μαθευτεί ότι τα μέλη ήταν συνηθισμένοι άνθρωποι, οι αρχές επέτρεψαν σε αρκετούς φύλαρχους να παρακολουθήσουν τις εκτελέσεις.
Οι Γιοι της Ελευθερίας
Οι Γιοι της Ελευθερίας ήταν μια ομάδα αποτελούμενη από Αμερικανούς «πατριώτες», οι ρίζες της οποίας ανάγονται στις βρετανικές αποικίες πριν από την ανεξαρτησία της Βόρειας Αμερικής. Η ομάδα δημιουργήθηκε για να προστατεύσει τα δικαιώματα των εποίκων και να τους βγάλει στους δρόμους κατά των φόρων που επέβαλε η βρετανική κυβέρνηση. Είναι γνωστοί για την πρωτοβουλία τους με το Boston Tea Party (1773), που οδήγησε στην αβάσταχτη νομοθεσία των Intolerable Acts (μια σφοδρή καταστολή από την βρετανική κυβέρνηση) και την ανταπάντηση από τους Πατριώτες.
Οι Γιοι της Ελευθερίας οργάνωναν διαδηλώσεις, επέβαλαν μποϋκοτάζ, πραγματοποιούσαν περιστασιακά βίαιες διαμαρτυρίες... και γενικά ήταν μια από τις πιο συγκρουσιακές τέτοιου τύπου οργανώσεις.
Το Αρχαίο Αραβικό Τάγμα των Ευγενών του Μυστικού Ναού (Ancient Arabic Order of the Nobles of the Mystic Shrine)
Γνωστοί ως Shriners ή (A.A.O.N.M.S.), από τα αρχικά της οργάνωσής τους, ιδρύθηκαν το 1870 στην Φλόριδα και αποτελούν σώμα που ανήκει στον Ελευθεροτεκτονισμό. Το 2010, οι A.A.O.N.M.S., γνωστοί και ως Shriners North America, άλλαξαν την ονομασία τους σε Shriners International, και σήμερα καλύπτουν σχεδόν 200 ναούς, όπου συνέρχονται τα μέλη τους, σε Βόρεια Αμερική, Νότια Αμερική, Ευρώπη και Νοτιοανατολική Ασία. Η οργάνωση είναι περισσότερο γνωστή για τα Shriners Hospitals for Children που διευθύνει και τα κόκκινα φέσια που φορούν τα μέλη της.
Την ιδέα για αυτή την οργάνωση την είχε ο μασόνος William J. Florence, ο οποίος, σε ένα ταξίδι του στην Μασσαλία, προσκλήθηκε σε ένα πάρτυ που έκανε ένας Άραβας διπλωμάτης, όπου οι καλεσμένοι έγιναν μέλη μιας μυστικής εταιρίας. Ακολούθησαν δύο ακόμα συναντήσεις σε Αλγέρι και Κάϊρο.
Παρά το θέμα του, το Τάγμα του Ναού δεν συνδέεται με την αραβική κουλτούρα ούτε με το Ισλάμ. Είναι περισσότερο μια ανδρική αδελφότητα παρά θρησκεία ή θρησκευτική ομάδα.
Εταιρία Foresters (Foresters Society)
Η Foresters Friendly Society είναι μια βρετανική οργάνωση αλληλοβοήθειας που δημιουργήθηκε το 1834 με την ονομασία Ancient Order of Foresters. Παρ’ όλο που δεν είναι τόσο μυστική ή μυστηριώδης όσο ορισμένες άλλες ανάλογες οργανώσεις, αξιοσημείωτα είναι τα σχεδόν 70.000 σταθερά μέλη της. Ως προς τον σκοπό της, όπως οι περισσότερες οργανώσεις αλληλοβοήθειας, πρωταρχικό της μέλημα είναι η παροχή πολιτικής εξασφάλισης των μελών της.
Η εταιρία είχε το δικό της περιοδικό, το Foresters Miscellany, που εκδιδόταν από το 1862 μέχρι το 2008, όταν πλέον ενσωματώθηκε στην έκδοση The Forester.
Το Αρχαίο Τάγμα των Hibernians (Ancient Order of Hibernians)
Το Ancient Order of Hibernians συγκροτήθηκε στις 4 Μαΐου 1836 και αποτελεί κύκλο αδελφότητας των Ιρλανδών Ρωμαιοκαθολικών, που τιμά τις αξίες της φιλίας, της ευσπλαχνίας και της ομόνοιας μεταξύ των μελών του. Η οργάνωση αυτή ιστορικά ήταν αφοσιωμένη κυρίως στην προστασία των καθολικών εκκλησιών από τις αντι-καθολικές δυνάμεις και στην βοήθεια των Ιρλανδών καθολικών μεταναστών που πήγαιναν στην Αμερική, ιδιαίτερα εκείνων που αντιμετώπιζαν διακρίσεις ή απάνθρωπες συνθήκες εργασίας στα ανθρακωρυχεία.
Τα περισσότερα μέλη της σήμερα απαντώνται στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η οργάνωση είχε τις ρίζες της στους Defenders (Υπερασπιστές) και τους Ribbonmen, αγροτικά κινήματα των φτωχών Ιρλανδών καθολικών του 18ου και του 19ου αιώνα.
Majestic 12
Majestic 12 είναι η κωδική ονομασία μιας μυστικής επιτροπής επιστημόνων, στρατιωτικών ηγετών και κυβερνητικών αξιωματούχων, που φαίνεται ότι ιδρύθηκε το 1947 κατόπιν εντολής του Αμερικανού προέδρου Χάρρυ Τρούμαν.Θεωρείται ότι σκοπός της επιτροπής ήταν η διερεύνηση της δραστηριότητας των UFO στον απόηχο της υπόθεσης Roswell –την υποτιθέμενη συντριβή ενός εξωγήινου διαστημοπλοίου κοντά στο Roswell στο New Mexico, τον Ιούλιο του 1947. Η Majestic 12 αποτελεί σημαντικό μέρος της θεωρίας συνωμοσίας γύρω από τα UFO που απορρέει από την συνεχιζόμενη κυβερνητική συγκάλυψη των πληροφοριών που αφορούν το ζήτημα αυτό. Όλα τα υποτιθέμενα μέλη της Majestic 12 είχαν σημαντικά επιτεύγματα να επιδείξουν στους τομείς τους –στρατιωτικό, κυβερνητικό ή επιστημονικό- και όλα απεβίωσαν όταν άρχισαν να έρχονται στην επιφάνεια τα σχετικά έγγραφα.
Μέλη της «Mj-12» φέρονται να υπήρξαν οι Νέλσον Ροκφέλλερ, ο Άλλεν Ντάλες της CIA, ο Έντγκαρ Χούβερ του FBI, και 6 άνδρες, που υπήρξαν βασικά μέλη της εκτελεστικής επιτροπής του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων (Council of Foreign RelationsCFR), γνωστοί και ως οι «Σοφοί».

* Δημοσιεύτηκε στο HELLENIC NEXUS, τ. 104, Φεβρουάριος 2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου